Nynorskordboka
stilett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stilett | stiletten | stilettar | stilettane |
Opphav
gjennom tysk; frå italiensk av stilo ‘dolk, griffel’Tyding og bruk
dolk med smalt blad med tre- eller firkanta tverrsnitt