Nynorskordboka
stige 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stige | stigen | stigar | stigane |
Opphav
norrønt stigi, stegiTyding og bruk
- reiskap til å klatre i som er sett saman av parallelle stenger med trinn mellom
Døme
- klatre i ein stige;
- stå i ein stige og måle
- som etterledd i ord som
- brannstige
- taustige
- i overført tyding: mogelgheit for høgare sosial vyrdnad
Døme
- ein stige til makt og posisjon
- som etterledd i ord som
- rangstige
- samfunnsstige
Faste uttrykk
- dra/trekkje stigen opp etter segikkje la andre få glede av kva ein sjølv har oppnådd
- dei velutdanna har drege stigen opp etter seg;
- næringa trekkjer stigen opp etter seg