Nynorskordboka
stengel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stengel | stengelen | stenglar | stenglane |
Opphav
lågtysk; tysk eigenleg ‘lita stong’Tyding og bruk
del over rota på høgareståande planter som ber knoppar, greiner, blad og blomstrar