Nynorskordboka
standpunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit standpunkt | standpunktet | standpunkt | standpunkta |
Tyding og bruk
- oppfatning eller meining (2) om eit særskild tema, spørsmål eller liknande;
Døme
- ta standpunkt til noko;
- kva standspunkt har statsministeren til denne saka?
- ho endrar aldri standpunktet sitt
- nivå av kunnskap til ein person på eit gjeve tidspunkt;
Døme
- eleven fekk fire i standpunkt