Nynorskordboka
spytte
spytta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å spyttaå spytte | spyttar | spytta | har spytta | spytt!spytta!spytte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| spytta + substantiv | spytta + substantiv | den/det spytta + substantiv | spytta + substantiv | spyttande |
Opphav
norrønt spýtaTyding og bruk
- sende spytt ut av munnen
Døme
- hoste, harke og spytte
- sende noko anna enn spytt ut av munnen
Døme
- spytte blod
Faste uttrykk
- ikkje spytte i glasetgjerne vilje drikke alkohol
- spytte ettervise forakt for med spytting
- folk spytta etter henne på gata
- spytte ibidra med (pengar)
- kommunen vil spytte i halvparten av støtta til prosjektet
- spytte i børsagje eit bidrag;
spytte i kassa - spytte i kassagje økonomisk støtte;
spytte i børsa- fleire investorar spytta i kassa for å sikre det lokale museet
- spytte i nevanegjere seg klar til eit krafttak;
kome i gang- her er det berre å spytte i nevane og gå på
- spytte utsnakke ut