Nynorskordboka
sprekk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sprekk | sprekken | sprekkar | sprekkane |
Opphav
av sprekke (2Tyding og bruk
Døme
- isen var full av sprekkar
- det å gå tom for krefter eller ikkje kunne fullføre ein plan;jamfør sprekke (2, 5)
Døme
- skiløparen fekk ein sprekk etter 35 km;
- han hadde vore rusfri i mange år da han gjekk på ein sprekk
- feil i vurdering av kostnad eller liknande
Døme
- sprekk i budsjettet
Faste uttrykk
- slå sprekkari ferd med å ryke
- samhaldet slår sprekkar