Nynorskordboka
spove, spue
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spove | spoven | spovar | spovane |
| ein spue | spuen | spuar | spuane |
Opphav
norrønt spóiTyding og bruk
snipe (1) av slekta Numenius
Døme
- spoven tråvar langbeint frå reiret sitt