Nynorskordboka
sporveksel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sporveksel | sporvekselen | sporvekslar | sporvekslane |
Opphav
av spor (1Tyding og bruk
innretning som gjer det mogleg å stille om skjenegangen så ein kan køyre frå eit spor (1, 6) til eit anna