Nynorskordboka
spole 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spole | spolen | spolar | spolane |
Opphav
opphavleg ‘tynt, kløyvd trestykke’Tyding og bruk
- hylse til å vikle noko opp på eller som noko er vikla opp på, til dømes tråd, garn, film, lydband
Døme
- spolen med sytråd
- isolert leidning vikla opp på ein sylindrisk kjerne, og som det går elektrisk straum gjennom
Døme
- spolen i ein transformator