Artikkelside

Nynorskordboka

spion

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein spionspionenspionarspionane

Opphav

gjennom tysk, frå italiensk av spiare ‘speide’; opphavleg frå germansk

Tyding og bruk

person som driv spionasje;
person som i løynd speidar på og granskar noko
Døme
  • sende ut spionar