Nynorskordboka
spinkel
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| spinkel | spinkelt | spinkle | spinkle |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| spinklare | spinklast | spinklaste |
Tyding og bruk
- om (del av) kropp eller plante: sped og tynn
Døme
- ei spinkel jente;
- eit rådyr med lange, spinkle bein;
- dei spinkle bjørkene
- om ting: laga av tynt eller skøyrt materiale
Døme
- ein spinkel takkonstruksjon
- om lyd: med lite klang og fylde
Døme
- ei spinkel røyst
- i overført tyding: som omfattar for lite;
Døme
- framstillinga bygde på eit spinkelt kjeldegrunnlag