Nynorskordboka
spesialist
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spesialist | spesialisten | spesialistar | spesialistane |
Tyding og bruk
- person som er utdanna innanfor ein smalare del av eit fagfelt;til skilnad frå generalist
Døme
- vere spesialist i allmennmedisin;
- ho er spesialist på domsavgjerder
- person som er særleg dugande
Døme
- han er spesialist på 5000 m