Artikkelside

Nynorskordboka

spegel

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein spegelspegelenspeglarspeglane

Opphav

norrønt spegill, gjennom lågtysk; frå latin speculum

Tyding og bruk

  1. blank plate av metall eller glas (med belegg på baksida) som reflekterer lysstrålar og dermed gjev bilete
    Døme
    • holspegel;
    • lommespegel;
    • sjå seg i spegelen;
    • sjøen låg som ein spegel
  2. blank, glatt overflate
    Døme
    • vasspegel
  3. avgrensa, glatt overflate
    Døme
    • akterspegel;
    • dørspegel
  4. Døme
    • vere ein spegel for andre
  5. Døme
    • du er ein spegel