Nynorskordboka
spann 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei spann | spanna | spanner | spannene |
Opphav
norrønt spǫnn; av spenne (3Tyding og bruk
- lengd som ein kan måle med å tøye fingrane frå kvarandre;fingermål
- i overført tyding: vidd (som noko femner om)
Døme
- ei spann av tid, år – lang tid, mange år