Nynorskordboka
sosietet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sosietet | sosieteten | sosietetar | sosietetane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin, av socius ‘forbundsfelle’Tyding og bruk
- gruppe av folk med sams meiningar, føremål, tru osv.;
- i bunden form eintal: dei finare krinsane i selskapslivet
Døme
- høyre til sosieteten