Nynorskordboka
sommar, sumar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sommar | sommaren | somrar | somrane |
| ein sumar | sumaren | sumrar | sumrane |
Opphav
norrønt sumarTyding og bruk
- varmaste og lysaste tid av året;årstid mellom vår og haust (som i Noreg femner om månadene juni, juli og august)
Døme
- ein sommar med godt vêr;
- neste sommar;
- det var sol og sommar;
- dei skal gifte seg til sommaren
- brukt for å oppgje alder: år (3, 2)
Døme
- ho var 17 somrar
- i overført tyding: blømingstid (2)
Døme
- livets sommar
- i meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen ligg høgare enn 10 °C
Faste uttrykk
- i sommarsommaren ein er inne i (eller som nyleg har vore)
- sommar som vinterheile året
- turtilhøva er gode her, sommar som vinter
- sommars dagnår det er sommar