Nynorskordboka
solospel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit solospel | solospelet | solospel | solospela |
Opphav
av solo (2Tyding og bruk
- i musikk eller ballspel: spel utført av éin person
Døme
- øve på solospel;
- for mykje solospel øydelegg lagspelet
- i overført tyding: det at ein person i ei gruppe bryt ut og handlar på eiga hand
Døme
- partiet godtok ikkje noko solospel av representantane i denne saka