Nynorskordboka
solfege
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein solfege | solfegen | solfegar | solfegane |
Uttale
sålfeˊsjOpphav
gjennom fransk, frå italiensk solfa ‘toneskala’; av tonenamna sol og faTyding og bruk
songøving som ein syng på rekkja do, re, mi osb. for å få musikalsk høyretrening;