Nynorskordboka
soldat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein soldat | soldaten | soldatar | soldatane |
Opphav
frå italiensk, av soldare ‘løne’; av latin solidus ‘gullmynt’Tyding og bruk
- person som gjer militær teneste, særleg som meinig (2)
Døme
- norske soldatar i teneste for SN
- meinig i militært organiserte grupper utanom Forsvaret
Døme
- vere soldat i Frelsesarmeen
Faste uttrykk
- Ola soldattypisk norsk soldat
- Ola soldat er for dårleg trent
- Tordenskjolds soldatarmindre gruppe personar som stadig går att i ein viss samanheng, til dømes når ein skal fordele politiske verv