Nynorskordboka
sokn 2
substantiv inkjekjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hokjønn | ei sokn | sokna | sokner | soknene |
| inkjekjønn | eit sokn | soknet | sokn | sokna |
Opphav
norrønt sókn; same opphav som sokn (1Tyding og bruk
- bygd, distrikt, område som har særskild kyrkje
Døme
- kyrkjesokn;
- eit prestegjeld kan ha mange sokner
- kyrkjelyd som søkjer sams kyrkje