Nynorskordboka
soge
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei soge | soga | soger | sogene |
Opphav
norrønt saga ‘utsegn, forteljing’; samanheng med seieTyding og bruk
- noko som blir fortalt;forteljing
Døme
- fortelje ei soge frå det verkelege livet
- norrøn, særleg islandsk, prosaforteljing med meir eller mindre historisk grunnlag;
- som etterledd i ord som
- islendingesoge
- ættesoge
- (vitskap om) kulturutviklinga for menneska eller ein avgrensa del av denne utviklinga;
Døme
- ein av dei fremste leiarane i soga
Faste uttrykk
- vere ute av sogaikkje lenger vere aktuell;
vere ferdig (3)