Nynorskordboka
snigle
snigla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sniglaå snigle | sniglar | snigla | har snigla | snigl!snigla!snigle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| snigla + substantiv | snigla + substantiv | den/det snigla + substantiv | snigla + substantiv | sniglande |
Faste uttrykk
- snigle segflytte seg seint
- bilkøen sniglar seg fram;
- tida snigla seg av stad