Nynorskordboka
smihamar, smihammar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein smihamar | smihamaren | smihamrar | smihamrane |
| ein smihammar | smihammaren | ||
Opphav
av smiTyding og bruk
hamar brukt til å hamre eit arbeidsstykke med når ein smir