Nynorskordboka
smergel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein smergel | smergelen | smerglar | smerglane |
Opphav
gjennom tysk, opphavleg frå gresk av smyrizein ‘smørje, polere’; samanheng med smørTyding og bruk
slipemiddel av korund eller karborundum