Nynorskordboka
slire 1, slir
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei slir | slira | slirer | slirene |
| ei slire | |||
Opphav
norrønt slíðrTyding og bruk
- hylster til å stikke kniv, sabel, sverd eller liknande i
Døme
- stikke kniven i slira
- rest av hylster kring stilken på somme soppar;jamfør sliresopp