Nynorskordboka
slamme
slamma
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å slammaå slamme | slammar | slamma | har slamma | slam!slamma!slamme! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| slamma + substantiv | slamma + substantiv | den/det slamma + substantiv | slamma + substantiv | slammande |
Tyding og bruk
- setje av eller leire av slam (1)
Døme
- jordpartiklar slammar røyra
- dynke eller smørje ei blanding av sement og vatn eller tynn mørtel på mur eller betong;