Nynorskordboka
sladrehank
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sladrehank | sladrehanken | sladrehankar | sladrehankane |
Opphav
sisteleddet kanskje lågtysk hannke, diminutiv av Johannes; jamfør lathansTyding og bruk
- person som fer med sladder (1), upålitelege snakk og rykte
- person, ofte barn, som sladrar på eller tystar på andre
Døme
- han er ein sladrehank og fortel alt vi gjer til læraren;
- angjevarar og sladrehankar