Nynorskordboka
skvaldre
skvaldra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skvaldraå skvaldre | skvaldrar | skvaldra | har skvaldra | skvaldr!skvaldra!skvaldre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skvaldra + substantiv | skvaldra + substantiv | den/det skvaldra + substantiv | skvaldra + substantiv | skvaldrande |
Opphav
norrønt skvaldraTyding og bruk
- snakke i eitt køyr;
Døme
- dei stod der og skvaldra
- renne med klukkande lyd;
Døme
- bekken skvaldrar