Nynorskordboka
skumple
skumpla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skumplaå skumple | skumplar | skumpla | har skumpla | skumpl!skumpla!skumple! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skumpla + substantiv | skumpla + substantiv | den/det skumpla + substantiv | skumpla + substantiv | skumplande |
Opphav
av skumpeTyding og bruk
- rykkje opp og ned;
- lage bølgjer;
Døme
- vatnet skumplar over i bytta