Nynorskordboka
skuldauke, skyldauke
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skuldauke | skuldauken | skuldaukar | skuldaukane |
| ein skyldauke | skyldauken | skyldaukar | skyldaukane |
Tyding og bruk
omstende som aukar den skulda ein har i noko
Døme
- det vart til skuldauke for han