Nynorskordboka
skugge 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skugge | skuggen | skuggar | skuggane |
Opphav
norrønt skuggiTyding og bruk
- mørkt område på den sida av noko som vender bort frå lyskjelda
Døme
- setje seg i skuggen;
- stå i skuggen av huset;
- det er 20 °C i skuggen;
- trea kasta lange skuggar i kveldssola
- mørkare farga eller skravert felt på eit målarstykke eller ei teikning
Døme
- leggje skugge på ei teikning;
- fordele lys og skugge
- mørk flekk
Døme
- ha blå skuggar under auga
- skjerm på hovudplagg;
Døme
- ei lue med skugge
- i overført tyding: merke av noko;snev
Døme
- utan skugge av tvil;
- ein skugge av eit smil
- i overført tyding: dyster mine
Døme
- det la seg ein skugge over andletet hans
Faste uttrykk
- ein skugge av seg sjølvingenting mot det ein har vore
- kaste skugge overformørkje (3)
- kostnadene kastar skugge over visjonane
- kome i skuggen avbli mindre lagd merke til enn (ein annan)
- setje i skuggenoverstråle, overgå
- han vart sett i skuggen av meir garva folk
- springe frå sin eigen skuggeprøve det umoglege