Nynorskordboka
skuffe 1
substantiv hokjønn
skuff
substantiv hankjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein skuff | skuffen | skuffar | skuffane |
| hokjønn | ei skuffe | skuffa | skuffer | skuffene |
Opphav
av lågtysk schufTyding og bruk
open kasse til å skuve ut og inn i bord, kommodar, diskar eller liknande
Døme
- dra ut ei skuffe i kjøkenbenken
- som etterledd i ord som
- kartotekskuffe
- kommodeskuffe
Faste uttrykk
- av første skuffesom utmerkjer seg
- eit orkester av første skuffe
- av verste skuffeav verste sort;
heilt elendig- eit samansurium av verste skuffe
- ikkje den skarpaste kniven i skuffaikkje blant dei klokaste;
mindre intelligent