Nynorskordboka
skrutrekkjar, skrutrekkar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein skrutrekkar | skrutrekkaren | skrutrekkarar | skrutrekkarane |
ein skrutrekkjar | skrutrekkjaren | skrutrekkjarar | skrutrekkjarane |
Tyding og bruk
reiskap av jern eller stål som ein festar eller løyser skruar med (og som høver ned i sporet på eit skruehovud);