Nynorskordboka
skott 1, skut 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skott | skotten | skottar | skottane |
| ein skut | skuten | skutar | skutane |
Opphav
norrønt skutr; av skyteTyding og bruk
fremste eller attarste ende eller rom i ein båt
Døme
- bakskott;
- framskott;
- sitje i skotten