Nynorskordboka
skilnad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skilnad | skilnaden | skilnadar | skilnadane |
| skilnader | skilnadene | ||
Opphav
norrønt skilnaðr ‘åtskiljing’Tyding og bruk
Døme
- det er liten skilnad på dei to tilboda;
- ikkje sjå skilnad på rett og rangt;
- skilnaden mellom dei to summane er liten
- det å skilje;
Faste uttrykk
- gjere skilnad påhandsame ulikt og urettvist
- han gjorde skilnad på folk
- til skilnad fråulikt, i motsetnad til
- til skilnad frå foreldra bryr ikkje dei unge seg om å kjøpe hus