Nynorskordboka
skandale
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skandale | skandalen | skandalar | skandalane |
Opphav
gjennom fransk; opphavleg frå gresk ‘felle, snare’Tyding og bruk
handling, hending, åtferd som vekkjer harme eller pinleg oppsikt
Døme
- gjere, lage skandale;
- vere innblanda i ein skandale