Nynorskordboka
skamvett, skamvit
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skamvett | skamvettet | skamvett | skamvetta |
| eit skamvit | skamvitet | skamvit | skamvita |
Tyding og bruk
vit (1) på når ein bør skjemmast;
Døme
- dei eig ikkje skamvit