Nynorskordboka
skamfile
skamfila
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å skamfile | skamfilarskamfiler | skamfilte | har skamfilt | skamfil! |
skamfilar | skamfila | har skamfila | skamfil! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
skamfilt + substantiv | skamfilt + substantiv | den/det skamfilte + substantiv | skamfilte + substantiv | skamfilande |
skamfila + substantiv | skamfila + substantiv | den/det skamfila + substantiv | skamfila + substantiv |
Opphav
frå lågtysk; eigenleg omlaging av skamfereTyding og bruk
file, slite sund med gniking eller gnuring
Døme
- skamfile riggen