Nynorskordboka
skalp
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein skalp | skalpen | skalpar | skalpane |
Opphav
engelsk, opphavleg frå nordisk; jamfør norrønt skalpr ‘sverdslire’Tyding og bruk
- avflådd hovudhud med hår
Faste uttrykk
- ta skalpen påòg: vinne over, avsløre (nokon)