Nynorskordboka
skakke 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skakke | skakken | skakkar | skakkane |
Tyding og bruk
- det å vere skakk;punkt, stad, der noko er skeivt
- rang lei;skeiv stode
Døme
- stå på skakke;
- gå på skakke – gå skeivt, dårleg