Nynorskordboka
skabilken
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit skabilken | skabilkenet | skabilken | skabilkena |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- form som noko blir laga over
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit skabilken | skabilkenet | skabilken | skabilkena |