Nynorskordboka
sjåfør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sjåfør | sjåføren | sjåførar | sjåførane |
Opphav
frå fransk av chauffer ‘varme opp’; eigenleg ‘fyrbøtar’Tyding og bruk
bilførar, særleg person som har til yrke å køyre bil
Døme
- drosjesjåfør;
- lastebilsjåfør