Nynorskordboka
sjølvhjelpen, sjølvhjelpt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølvhjelpen | sjølvhjelpesjølvhjelpent | sjølvhjelpne | sjølvhjelpne |
| sjølvhjelpt | sjølvhjelpt | sjølvhjelpte | sjølvhjelpte |
Tyding og bruk
- som greier seg sjølv;som ikkje treng hjelp frå andre
- ei sjølvhjelpen jente
- ein sjølvhjelpen stat