Nynorskordboka
sjølvbedd, sjølvbeden
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølvbedd | sjølvbeddsjølvbedt | sjølvbedde | sjølvbedde |
| sjølvbeden | sjølvbede | sjølvbedne | sjølvbedne |
Tyding og bruk
- som ikkje er innbeden, men som kjem likevel
Døme
- ein sjølvbedd gjest
- utan oppmoding;
Døme
- ho gjorde det sjølvbedd