Nynorskordboka
sjanse 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sjanse | sjansen | sjansar | sjansane |
Opphav
frå fransk ‘utfall, terningkast’; av latin cadere ‘falle’Tyding og bruk
- utsikt til å lykkast
Døme
- ha gode sjansar i tevlinga
- moglegheit til å oppnå noko;
Døme
- la sjansen gå frå seg
Faste uttrykk
- ta ein sjansevåge seg på noko som kan gå gale
- ho tok sjansen og satsa på eit bakeri;
- vi tek ein sjanse når vi lånar pengar;
- dei har teke sjansar før