Nynorskordboka
sinnatagg, sinnatagge 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sinnatagg | sinnataggen | sinnataggar | sinnataggane |
| ein sinnatagge | |||
Opphav
av tagg (1Tyding og bruk
person eller dyr, særleg av hankjønn, som har lett for å bli sinna
Døme
- vere ein retteleg sinnatagg