Nynorskordboka
singularisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein singularisme | singularismen | singularismar | singularismane |
Opphav
latin nylaging av singularisTyding og bruk
filosofisk retning som hevdar at verda kan forklarast ut frå eitt einaste prinsipp, motsett pluralisme