Nynorskordboka
signalement
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit signalement | signalementet | signalement | signalementa |
Uttale
signalemanˊgOpphav
frå fransk ‘det å signalisere’Tyding og bruk
skildring av dei særmerkte kjenneteikna hos ein person
Døme
- politiet har eit godt signalement på gjerningsmannen