Nynorskordboka
siger
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein siger | sigeren | sigrar | sigrane |
Opphav
norrønt sigrTyding og bruk
- det å vinne over motstandar(ar) (i kamp, krig, strid, tevling)
Døme
- vinne siger (over nokon);
- gå av med sigeren;
- gå frå siger til siger;
- kjempe ei sak fram til siger
- heppe, lykke (når det gjeld å vinne hyllest)
Døme
- det er slik siger med henne – ho er godt likt, vel omtykt