Nynorskordboka
sete 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sete | setet | sete | seta |
Opphav
norrønt sæti; samanheng med sitjeTyding og bruk
- noko til å sitje på;sitjeplass
Døme
- setet på ein sykkel;
- ein buss med 40 sete
- som etterledd i ord som
- barnesete
- førarsete
- liggjesete
- passasjersete
- det å sitje som medlem av ei forsamling og liknande
Døme
- ta sete i retten